Michel Ciry wijdde zich tot in 1958 aan compositie, schilderen en schrijven, daarna nam het schilderen de bovenhand.

De religieuze inspiratie van zijn werken ligt voor de hand, alleen al door hun titels: Stabat Mater, Dies Irae etc. Bovendien is de opbouw van zijn composities vergelijkbaar met die van de beeldende kunst: een dramatische intensiteit ongedaan gemaakt door een lichte afronding. De belangstelling van Michel Ciry voor de menselijke stem, die hij in de meeste van zijn werken met een orkest combineert, zoals koren of door de tussenkomst van een solist, lijkt het muzikale equivalent van de alomtegenwoordigheid van de menselijke figuur in de visuele werken.

Zijn composities werden uitgevoerd in Europa en de Verenigde Staten door solisten met internationale faam, zoals Jean Martinon, André Cluytens, Hans Rosbaud, Paul Sacher, Yvonne Loriod, Charles Bruck, het Parrenin Kwartet, Hermann Scherchen, Maurice Gendron etc.

Zijn muzikale werk bestaat uit vijf symfonieën voor gemengd koor en orkest (1951-1955), een symfonie voor alt en orkest (1958), een concerto voor 15 blazers en slagwerk (1956), Stèle pour un héros (1949), Pieta (1950), Mystère de Jésus (1953) voor piano, twee ballades (1949-1956), preludes, een strijkkwartet (1955) en verschillende liederencycli (1941-1950).